Στην τελετή αποκαλυπτηρίων της προτομής του παπα Γιάννη Αλεβυζάκη κεντρικός ομιλητής ήταν ο γιος του Γιώργος και είπε τα εξής :
Σεβασμιοτατε Μητροπολητη Ρεθυμνης κ.κ. Ευγενιε, Σεβαστοι Πατερες, Αξιοτιμοι, Βουλευτη,(Κεφαλογιαννη), Φρουραρχε, ( Δρακοπουλος ), Διοικητα του Α.Τ. Επισκοπης, κ. Νινο επικεφαλης της αξιωματικης αντιπολιτευσης της νεας δημοτικης αρχης, αγαπητοι συγγενεις, συγχωριανοι και παρευρισκομενοι.
Σας ευχαριστω πολυ για την παρουσια και συμπαρασταση σας.
Είναι μαγάλη μου χαρά που είμαι μαζί σας σήμερα για να γιορτάσομε τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Παπαγιάννη, αείμνηστου πατέρα μου, και να τιμήσουμε το πνεύμα και το όνομα του Ιωάννη Αλεβυζου Αλεβυζάκη.
Ο αδελφός μου Αλεβύζος και εγω σκεφτηκαμε και συμφωνησαμε, πριν λιγα χρονια, να ιδρυσωμε ενα ιστορικο μουσειο στο χωριο μας, Αλωνες. Συνεργαξομενοι με τον Συλλογον Αλωνιοτων εμπλουτησαμε το Μουσειο και εχει σημερον αρκετο υληκο για τους ενδιαφερομενους.
Τελευταια, ο αδελφος μου και εγω σκεφτηκαμε και συμφωνησαμε να στησουμε μια προτομη του αειμνηστου πατερα μας για να υπενθημιζη στο διηνεκες τον ρολο που επεξε ο Παπαγιαννης και οι Αλωνιοτες κατα τον 2ον παγκοσμιο πολεμο για την απελευθερωση της Πατριδας μας. Στην ενεργεια μας αυτη βρηκαμε συμφωνους και τους αγαπημενους μας συγγενεις.
Ο πατερας μου γεννηθηκε στις Αλωνες to 1882 και ηταν πιστος και υπερηφανος για την καταγωγη του.
Μετα απο την αποφοιτηση του απο το δημοτικο σχολειο στην Κρητη πηγε στην Αιγυπτο οπου εβγαλε το γυμνασιο και εμαθε και αραβικα. Αργοτερα πηγε στην Κωσταντινουπολη, με την βοηθεια του θειου του Αρχημαντρητη Ελευθεριου Νουφρακη, οπου σπουδασε Θεολογια στη σχολη της Χαλκης και εμαθε και γαλλικα.
Κατα καποιον τροπο ο πατερας μου ακολουθουσε τα βηματα του ηρωα και διασημου θειου του, Αρχημανδρητη Ελευθεριου Νουφρακη. Η δυνατη θρησκευτικη πιστη εδιδε, και στους δυο τους, απεριοριστο δυναμη και τολμηροτητα.
Γυριζοντας πισω στις Αλωνες ο πατερας μου εγινε ιερευς και εξησκησε τα ιερα του καθηκοντα στις Αλωνες, Ρουμπαδο, Αρολιθη, Μουντρος, Mυριοκεφαλα και Αργυρουπολη. Επισης, για ενα διαστημα, εξησκησε και καθηκοντα διδασκαλου.
Ο Παπαγιαννης ειχε μια ιδαζουσα πρωσοπικοτητα, που αντανακλουσε αγαπη, φιλευσπλαχνια, γεναιωδωρια, αυτοπεπειθηση, πρωτοβουλια και επιβλητικοτητα. Αυτες του οι αρετες τον οδηγουσαν να περνη τολμηρες αποφασεις. Ενεπνεαι σεβασμο και ο κοσμος τον εμπιστευετο γιατι οι αποφασεις του ηταν σωστες αφου βασιζοταν παντοτε σε στοιχεια και γεγονοτα που ειχε ηδη μελετηση.
Επι πλεον ο πατερας μου ηταν αγκλοφιλος και πιστευε οτι με τους συμμαχους θα κερδισουμε τον πολεμο κατα των κατακτητων.
Τον Σεπτ. του 1941 η επιτροπη αντιστασεως, Cmdr. Pool, Συν/χη Ανδρεα Παπαδακη και Capt. Xan Fielding, διωρησαν τον Παπαγιαννη να ειναι ο κρικος στην περιοχη του για τη συλλογη πληροφοριων του κατασκοπευτικου δεικτιου. Συντομα κατωρθωσε ο πατερας μου να πειση τους Αλωνιοτες οτι πρεπει ολοι να συνεργαστουμε και να προσφερουμε οτι μπορουμε στην αντισταση για την απελευθερωση της Πατριδος μας απο τους κατακτητες.
Στι 5 Μαιου, 1942, η βασις του ασυρματου μετεκινηθηκε απο την αρχικη της θεση το Βουρβουρε, στις Αλωνες, για καλυτερη ασφαλεια. Οι γερμανοι ειχαν υποψειαστη οτι κατι υποπτο συνεβεναι στον Βουρβουρε και εκαναν, απο την φρουρα της Αργυρουπολεως, τακτικες εξερευνιτικες επιδρομες καθιστοντας τη λειτουργια του ασυρματου πολυ δυσκολη και τη ζωη των κατοικων της περιοχης πολυ επικινδινη.
Ο πατερας μου επεισε τους Αλωνιοτες οτι η μετακινησης του ασυρματου στις Αλωνες επεβαλετο και οτι ολοι πρεπει να προσφερομε το παν για την επελευθεροση της Πατριδο μας. Ολοι οι Αλωνιοτες δεχτηκαν να συνεργαστουν και να βοηθησουν, υλικως και προσωπικως, στην συντηρηση της βασεως του ασυρματου.
Συντομα οι Αλωνες εγιναν σημαντικο κεντρο της περιοχης και πολυαριθμοι πρακτορες και συνδεσμοι εφερναν η επερναν πληροφοριες, οδηγιες η διαταγες. Οι Αλωνιοτες ετρεφαν ολους αυτους τους διερχομενους, πολλες φορες υστεροντας τους εαυτους τους απο βασικη και αναγκαια διατροφη.
Οι γερμανοι, μεσω πρακτορων τους, δεν αργησαν να παρατηρησουν την αυξημενη κινηση στις Αλωνες και στις 3 Ιαν. 1943, πριν ξημερωσει, περιεκυκλωσαν τις Αλωνες και εξετασαν, προσωπικως, τον καθε Αλωνιοτη, με απειλη θανατου, να μαρτυρηση πιοι ειναι οι σενεργατες και αρχηγοι της αντιστασης.
Κανεις δεν μαρτηρουσε και ο καθενας τους ελεγε δεν ξερω. Στον κηπο του Παπαγιαννη βρηκαν οι γερμανοι μια μπαταρια, κριμενη, που εχρησιμοποιητο για τη λειτουργια του ασυρματου. Επισης, στην τσεπη του αειμνηστου αδελφου μου Σηφη, βρηκαν ενα συμειωμα, στα ελληνικα, απευθηνομενο στον πατερα μου, με υποπτο περιεχομενο, και υπογεγραμενο απο τον Μιχαλη.(Patrick Leigh Fermor).
Η καταστασις ηταν πολυ κρισιμος, και ο πατερας μου, μιλωντας γαλλικα στους γερμανους αξιωματικους, τους προσεφερε ρακι και μεζεδες. Εν συνεχεια σταθηκε ορθιος, σε σταση προσοχης, εκανε το σταυρο του και ειπε¨.
Ειμαι χριστιανος κληρικος, ο πολεμος ειναι κακος και ζω με αυτην την πιστη. Ολοι μας χρειαζομαστε τον χριστο και πιστευουμε στην χριστιανωσηνη, γιατι λοιπον δημηουργουμε καταστασεις να μιση ο ενας τον αλλον μας΄?
Οι γερμανοι, φευγοντας, πηραν 12 ανδρες αιχμαλοτους για περαιτερω ανακριση, μεταξυ των οποιων και τον αδελφο μου Σηφη τον οποιον εκρατησαν στις φιλακες της Αγιας.
Eυτυχως δεν πηραν τον πατεραν μου αλλα γυρισαν την αλλη μερα για να τον συλλαβουν. Εκεινος προεβλεψε οτι η ξωη του εκινδυνευε και εξηγησε στην μητερα μου, με πολυ λυπη, οτι πρεπει να φυγη και να κρυφτη πριν ξαναγυρισουν οι γερμανοι να τον συλλαβουν. Το βραδυ λοιπον εφυγε, με βαρια καρδια, αφηνοντας την αγαπημενη του οικογενεια πισω.
Τον αδελφο μου Σηφη, στην Αγια, υπεβαλαν οι γερμανοι σε πολα βασανηστηρια για να τους υποδειξη πιοι ειναι και που ειναι οι Αγκλοι αξιωματικοι και οι αρχηγοι της αντιστασεως.
Αφου δεν μπορουσαν να παρουν απο τον αδελφον μου τις πληροφοριες που ζητουσαν, οι γερμανοι τον εξετελεσαν στις 5 Ιουνιου 1943.
Τους αλλους ανδρες που ειχαν παρει απο τις Αλωνες τους αφησαν αργοτερον ελευθερους, εκτος απο τον Ευθημιο Νουφρακη, που φαινεται οτι τον εστειλαν στην γερμανια για καταναγκαστικα εργα οπου και εξηφανηστη.
Ο Παπαγιαννης κρυβοταν απο μερος σε μερος μεχρι τις 14 φεβρ. 1943 οποτε οι Αγκλοι τον απεστειλαν στη Μ.Α. με ταχυπλοον. Στη Μ.Α. υπηρετησε ο πατερας μου στον ελληνικο στρατο ως κληρικος με το βαθμο λοχαγου. Τον Δεκ. του 1944 γυρισε στην απελευθερομενη Ελλαδα και υπηρετησε στην στρατιοτικη φρουρα Ρεθυμνης ως ιερευς. Ο Μακαριστος Επισκοπος Ρεθυμνης Αθανασιος επροτεινε τοτε στον πατερα μου να τον μεταθεση σε μια ενωρια στην πολην του Ρεθυμνου αλλα εκεινος, ευχαριστωντας τον Επισκοπο, του εξηγησε οτι δεν θελει να εγκαταληψει το ποιμνιο του και θα προτημουσε να μην τον μεταθεση.
O Παπαγιαννης ηταν ολοκληροτικα αφοσιομενος στην πιστη του, ως χριστιανος ορθοδοξος, και στην πατριδα του. Αποδεικτικο αυτης του της αφοσιοσεως ειναι οτι σε μια συζητυηση που ειχε με τον Capt. Xan Fielding του ειπε οτι «εχω 3 γιους, καταληλλου ηλικιας, και τους προσφερω στον αγωνα, εν ονοματι Κυριου, για την απελευθερωση της Πατριδος μας».
Τον Νοεμβ. του 1946 ο πατερας μου προσεκληθη απο την Βρετ. Πρεσβια στην Αθηνα να παρευρεθη εκει σε μια τελετη για να του απονεμηθη το Medal of the Most Excellent Order of the Britιsh Empire, εις αναγνωρησην των συμαντικων και ανδρειων υπετρεσιων του κατα τον 2ον παγκοσμιο πολεμο.
Ο πατερας μου απεβιωσε στο σπητι του τον Μαρτιον του 1971. Η μνημη του ειναι και θα παραμειμη ζωντανη στην ιστορια του χωριου μας, στην ιστορια της ορθοδοξου χριστιανικης πιστεως και στην ιστορια της πατριδος μας.
Και παλι σας ευχαριστω για την τιμη και την παρουσια σας.
Σεβομενος τον χρονον σας συντομευσα την ομιλια μου. Οποιος επιθημει λεπτομεριες η εχει ερωτησεις θα ευχαριστηθω να του τις δωσω η να του τις απαντησω, πρωσωπικως. .